در این سیستم لوله‌های لاترال قابل جابه‌جا شدن هستند، اما لوله اصلی و پمپ و محل برداشت آب در جای خود ثابت می‌باشند.

در این سیستم معمولا لوله اصلی در زیر زمین قرار داده می‌شود و در فواصل معین لوله‌های عمودی از آن منشعب و تا سطح زمین بالا می‌آیند تا لوله‌های فرعی برای آبگیری به آنها متصل شوند. این لوله‌های عمودی را پایه آبپاش (Riser) و شیرهای تعبیه شده در محل اتصال به لوله نیمه اصلی را هیدرانت (Hydrant) یا شیرهای آبگیری می‌نامند.